სიჩუმე ჩამოდგა , ოთახში ღამეა...
ფიქრები მირბევენ მე ყოველ ჩასუნთქვას ....
უბრალოდ არ მძინავს და განა რამეა ??...
უბრალოდ ჩემს თვალებს სიზმარი არ უნდათ ....

ფიქრებში გავები ... ოთხია საათი....
უბრალო ცრემლებით დავტირი ჩემს აწმყოს ....
უბრალოდ ვიცი რომ აქ სხვა გზა არ არის ...
უბრალიდ ვერ შევცვლი ვერაფერს ვერასდროს ....



და მახსენდები .... ხარხარი დავიწყე ....
ჩემს ისტერიკას ის ძაღლი პასუხობს ....
ეზოში ჯაჭვებს რომ ხუთ წუთში აიწყვეტს...
მასაც არ უნდა ღამე ძილს დაუთმოს ....


და ვიცინი და მთელს უბანს ვაღვიძებ ....
შენამდე ჩემი ხმა ალბათ რომ ვერ წვდება ...
გათენდება და კვლავ წერად დავიწყებ ....
და უცემ შეწყდება ფიქრების შეტება ....

და მერე მოვალ და შენს კოცნას შევიგრძნობ ....
გადავეშვებით უძირო ვნებებში ...
და მერე.... კვლავ ისევ.... შენს ღალატს შევიტყობ ....
უაზრო ახსნები და ამას ვერ შევცვლი ...


ხუთი დაიწყო და შენზე ვფიქრობ .....
კიდევ ორ გეგმას სიას ვუმატებ ....
მთელი სხეულით გიყვარვარ ვითომ....
მაგრამ რატომღაც ველი უარესს....

მინდა გაგიშვა მაგრამ ხელი ისე მიჭირავს ,
შენს მაისურზე,, ალბათ მალე შემოგეხევა ...
როცა მღალატობ მაშინაც კი ისე მინდიხარ ....
და ახლა როგორ გავაჩერო ცრენლის შეტევა? ..


თავს დავიმშვიდებ, მთელი გრძნობით ხომ მე გიყვარვარ ...
და ამ საქციელს დავარქმევდი ახალგაზრდობას ....
ფურცლებს გადავხეხ გეგმებისას, მაინც მიყვარხარ ...
თუ მიღალატებ არაფერი აღარ გამოვა ....


.... კარი შემოაღო ფანჯრიდან შუქმა ....
სარკმელში ჩუმად ვიხედები ძაღლს ვხედახ დაღლილს ...
მის დაღლილ თვალებს აიწყვიტოს ახლაც კი უნდა
მე კი ვუყირებ სარკეში ქალს ფარხმალ გარაყრილს ....

------
თავიდან ავიკრიფე სახე და სხეული
მაკიაჟს ვიკეთებ ჯერ რომ არ გინახავს ...
კაბას ვაუთოვებ ... წითელს , დეკოლტიანს ...
ვბუტბუტებ , ვერ დაგთმობ ვერ დაგთმობ მიყვარხარ ...

გასაღებს ვატრიალებ სარკეში ვიხედები ...
წინიდგას ის ძაღლი წუხანდელის მოწმე...
თვალებში აწერია, "წარმატებები"
შენთან მოვდივარ, რომ ამ ფარსს კიდევ ერთხელ მოვრჩე....