გახსოვს გრძნობის ხიდი ჩატყდა ჩვენ ორს შორის,
დღეს მე შევამთელე და შენ გელოდები.
მერცხლებს გავუმხილე ჩვენი საიდუმლო,
ის, რომ არავიში შენ არ მეორდები.

გახსოვს ვაშენებდით ჩვენთვის გრძნობის ბუდეს,
ეხლა გრძნობები მაქვს თითქოს შემოცლილი.
ვიცი ვერ გნახავ და შენ ვერ შემომივსებ,
შენი ძებნით მაინც ქალაქს შემოვივლი.

გახსოვს გრძნობის ხიდი სიმწრით, რომ ავაგეთ,
მაგრამ ჩაგვინგრია ბოროტ ბრბოთა ქარმა.
მოდი გელოდები მერცხლებს ვესაუბროთ,
როგორ გადაგვთელა მოსევდისფრო ტალღამ.

მარტო მე შემოვრჩი ჩვენი გრძნობის ბუდეს,
ხო... მე შევძელი და მარტომ ავაშენე.
ეხლა შენ შემომრჩი მხოლოდ "დასაპყრობი",
რადგან ჩვენი ხიდიც გრძნობით გავამთელე...

ჩუმი 'პოეტესა'