და შენ როგორც მე - სულ ყველაფერს ეჩვევი ახლა,
ადამიანი სულ ყველაზე დიდ ტკივილს იტანს.
დღეს უჩემობამ შენც ისევე თამამად გმართა,
როგორც ეჭვები, რომ შენს გარდა კიდევ სხვა მიყვარს.

და შენ როგორც მე - მონატრება მთელს სულში დაგდის,
თითქოს ეს გრძნობა ცუდს თუ არა კარგს არას გვიზამს.
მაგრამ ვფიცავარ, შენს გარეშე მთელს სულში მაწვიმს
და ეს შორს ყოფნა სულიერად საოცრად მფიტავს.

შენ სისხლის ნაცვლად სიყვარული ვენებში დაგდის,
მე კი რომც გამჭრან სხეულს შიგნით სისხლი არ მიდგას.
ჰო... გეფიცები სისხლი არ მაქვს ვენებში, მაგრამ
ჩემი სხეული უსაშველოდ დიდ გრძნობას იტანს.

და მე ვიცი, რომ უშენობით ვეღარ ვძლებ ახლა,
ვერც ეს სხეული და ვერც სული ტკივილს ვერ ზიდავს.
მე მაინც მინდა დავუჯერო გრძნობის ანგელოზს,
რომ ჩვენ ეს გრძნობა კარგს თუ არა - ცუდს ვერას გვიზამს ...

ჩუმი 'პოეტესა'