ვიცი, თოვლს მოასწრებ ამ წელს ჩემთან მოსვლას,
მერე არ წახვალ და ერთად დავიზამთრებთ.
გრძნობა შეციებულ მთელს სულს შემომითბობ,
ყველა ტკივილს მხოლოდ შენით დავიამებ.
ვიცი, ცრემლებისთვის რომ არ გემეტები,
ცოტაც მოიცა და ერთად გავიმარჯვებთ.
სევდას დავამარცხებ - სითბოს შევერევი,
გრძნობას მოვიცვამ და ზამთარს გავიმარტებ.
ვიცი, დარდს გაფანტავ ყველა ტკივილების,
მერე მთელ ჩემს სულში ადგილს დაიკავებ.
ეხლა უშენობით ისე ვიყინები,
თითქოს შუა ზამთარში ცეცხლს არავინ ანთებს.
ჰო! ამ ზაფხულშიც კი სევდამ ჩამოთოვა,
მე კი მხოლოდ შენი სუნთქვა მაღიავებს.
ასე რომ გიყურებ, შორს ხარ, ვერ გეხები,
მთელი მონატრება, ჩემს სულს აზიანებს.
ვიცი თოვლს დაასწრებ ამ წელს ჩემთან მოსვლას,
მერე არ წახვალ და ერთად დავიზამთრებთ.
შენ მე ვერ დამტოვებ ასე მოუსვლელად,
რადგან უშენობა უკვე განვიცადე ...

ჩუმი 'პოეტესა'