აღარ დაგვინდობენ აღარც ამინდები,
შუა აგვისტოშიც ღმერთმა დაგვიტირა.
ისევ წვიმას მოაქვს ყველა ნაფიქრები,
ყველა მოგონება სადაც გაგვიჭირდა.

აღარ დაგვინდობენ აღარც ამინდები,
წუხელ ღამენათევს გრძნობა ამიტირდა.
სევდა მოფარებულს ისე მაკვირდები,
თითქოს სხვა ჩემს გარდა სულ არავინ გინდა.

აღარ დაგვინდობენ აღარც ამინდები,
თავსაც ვეღარ ვინდობ ამინდს რა მოვთხოვო.
სულ არ გამაკვირვებს დილით გაღვიძებულს,
ამდენ დარდისგან, რომ ზეცას მოეთოვოს.

აღარ დაგვინდობენ აღარც ამინდები,
ხედავ? შუა ზაფხულში ღმერთიც აგვიტირდა.
მასაც ტვირთად აწევს ყველა ნაფიქრები,
სადაც ღვთის შვილები დარდმა გამოფიტა.

ჩუმი 'პოეტესა'