გულში ბობოქარი ვნებები ბობოქრობენ,
ვერაფრით შევძელი მე მათი დაოკება,
ხან აღმა გარბიან ჩემი აზრები და
ხან ლურჯას ჭენებით დაღმართს მოჰყვებიან!
სულში უცნაური გრძნობები ჩამისახლდნენ,
რა უნდათ ჩემგან ეს ვერ გამიგია
ხან ახალ-ახალ ტკივილს მაყენებენ,
ხანაც ჩემს იარებს წამლად ედებიან!
ვნებები ბობოქრობენ ჩემი ხორცის შიგნით,
ჩემი ვენებიდან სისხლი ულევიათ,
მერე ტვინსაც მისწვდნენ-გონი ამირიეს
და ცოცხალ-მკვდარი სად არ ვუთრევივარ!
ახლა ზეიმობენ ჩემზე გამარჯვებას,
სულელ ადამიანს ისევ დამცინიან,
-ცოდვამ დაგამარცხა უკვე მერამდენედ-
ასე მამცირებენ,ასე მეძახიან!
ახლა გვიანია უკვე სინანული,
თანაც მახსენდება რაც რომ დამვიწყნია,
ახლა იმას ვდარდობ თავზე ლაფდასხმული
სული უპატრონოდ როგორ დამიგდია!