და ახლა როცა გზები ითვლიან ნაბიჯებს..
ნოემბრის ქალაქში მე უშენობა მაგიჟებს..
ვერ ვთმობ შენს სიტყვებს, უაზროდ ნაპირებს
და ვერც ჩემს სულში, მაშინდელ აპრილებს.
და ახლა სანამ, სანამ ისევ დროა..
სანამ ისევ შემრჩა რითმა სისულელის..
მოდი, თორემ, მერე შენც ხომ იცი
მერე გადაივლის ცივი ამინდები..