იცი, უშენოდ სუნთქვა მიჭირს...
იცი, უშენოდ დავიღალე...
მოდი , გამინათე გზები ისევ..
იცი, როგორ მტკივა,როცა აღარ მისმენ..
მოდი, ვიცინოთ როგორც ადრე..
მოდი, გასწავლი ბავშვურ ღიმილს..
მოდი, გრძნობები გავიყოთ..
და სულ ერთად ვიყოთ...დღე და ღამე..
განა რამე იყო...უბრალოდ გრძნობა იყო..
მერე რა იყო..მერე რა მოხდა..
თუ უშენობა ცრემლად აღმომხდა..
ვიცი, არ მოხვალ..ხო, ვიცი...ვიცი..
და მაინც....რა უსაშველოდ გიცდი...