უკვე არ თოვს, აღარც ცივა,
ჩემს სულში კი გაწვიმდა.
შენზე ვფიქრობ დღე და ღამე,
შენ მოსმენაც არ გინდა.
სულ ჩემში ხარ, თვალწინ დგახარ,
სხვაზე ფიქრი არ მინდა,
მთვარე ხარ თუ მზის სხივი,
ჩემთვის ერთადერთი ხარ.
ნისლიან დილას შენ გხედავ გარეთ
მოულოდნელად გულიც სველდება,
ედება ნამი, თრთვილი და ვტირი,
ნეტავ რამინდა? ესეც არ ვიცი.
სულში დევს ბინდი ამოუცნობი
წერათუ შველოდა არცკი ვიცოდი.
მუქ ფერში, ლურჯში და მწვანეში,
დავეხეტები ყოველ სიზმარში
და მე დაგეძებ როგორც მთვარეში
მეცნიერებს სურთ მთები ჩანჩქერით.
მინდა რომ გაქრეს ეს ჩემი ფიქრები
რითი ვუშველო ეს მხოლოდ შენ იცი...