ქალი რა ქალია თუ არ დაიფასა,
ქალი რა ქალია თუ არ დააფასე,
ქალი რა ქალია თუ არ გაინაბა,
ქალი რა ქალია თუ არ გააბრაზე.
ქალის სილამაზე მისი თვალებია,
მისი თმებია და მისი დალალები,
ამას ვერ გაიგებ თუ არ გყვარებია
შესაყვარებლადაც ზოგჯერ სანანები,
ქალი ქმნილებაა რაღაც უჩვეულო,
ქალი ნიმუშია ფრთხილად დასახატი,
ქალი სიწმინდეა ზოგჯერ უსხეულო,
ზოგჯერ სხეულია რაღაც ჩასახატი.
ქალი სათუთია ვარდის ფურცელივი,თ
ზოგჯერ გულუბრყვილო, ზოგჯერ თავნებაა...
ქალი საამოა ვარდის სურნელივით,
ერთი ამოცანა მისი გაგებაა...
ქალი ფრთხილია და უნდა მოუფრთხილდე,
თუკი მოუნდება ზოგჯერ იმეტიჩროს,
თუნდაც სულ სიგიჟე აზრად მოუვიდეს,
უნდა შეუსრულო ცატა ინებივროს...
უნდა უერთგულო, უნდა მოუარო,
არასოდეს იყო მასთან მოსაწყენი,
თუნდაც მანქანითაც ვერ გამოუარო
ოღონდ სიტყვა უთხრა გულზე მოსაბჯენი.
თუკი სუტყვები გაქვს სწორად მიგნებული,
როცა საჭიროა თუკი გაჩუმდები,
აღარ დაჭირდება ძვირად ღირებული,
შენგან მისაღები, რაღაც საჩუქრები.
ბევრი სითბო უნდა, ცოტა სითამამე,
ზოგჯერ უნდა იყო ცოტა კადნიერი,
უნდა დაუფასო ძვირად სილამაზე,
ხშირად შეაპარო მზერა წამიერი.
უნდა მოეფერო უნდა მოუფრთხილდე,
წყენას ვერ ივიწყებს და არ აწყენინო!
და თუ გინდა მისთვის მართლა რამედ ღირდე,
რაც სურს ის სიტყვები უნდა ასმენინო...
კოკი ხარშილაძე