მე სულიერად მოვკვდი ამ წამს,
რომელიც შენთვის საფეხურს გავს,
არ მიყვარს ცხოვრება რომელიც მაქვს,
არ მიყვარს სიცოხლე,სიკვდილის ჟამს.

არ მიყვარს ცხოვრება,მე შენს გარეშე,
არ მიყვარს სიცოცხლე,შენი თმის გარეშე,
არ მიყვარს მე ეს ცა,ღიმილის გარეშე,
მე ხომ შენ მიყვარხარ!რა ვარ შენ გარეშე...

არ მიყვარს მე გრძნობა,შენ რასაც განიცდი,
მე ხომ შენ მიყვარხარ,შენ კიდევ არ მიცდი,
რატომ მომატყუე ან რატო გამწირე,
დღემდე ვერ ვხვდები,რატომ არ დამინდე!?

ხო მე მიყვარდი,შენ კი არც გახსოვდი,
მე მიყვარს ეს ცა,მასაც არ ვახსოვდი,
მე მიყვარს ეს მზე,მანაც დამივიწყა,
გულში ჩავიხედე,სულიც ძლიერ გიცავს.

დღეებიც მიდიან ნელ-ნელა ქრებიან,
პატარა გოგონას ფიქრები გრძელი აქვს,
წლები მიდიან ჩვენ ხომ ვბერდებით,
ყველანი ვჭკნებით,ყველა ხომ ვკვდებით.

შენ შვილები გყავს მე კიდევ ღმერთი,
მე ისევ მიყვარს და ისევ ველი,
სადამდეც შემწევს მე ძალა ჩემი,
მუდამ და ყოველთვის ჩვენთან არს ღმერთი.