ახლა ისე ვარ რომ ირგვლივ, ყველაფერს ვლეწავ!
დანის გულთან მიკარებას ვერაფრით ვერ ვბედავ
ვჭედავ, და მივუყვები გზას სადაც ნისლია არაფერი ჩანს
და მჭამს ის აზრი რომ ხვალე უნდა მოვკვდე
მოვსწყდე სამყაროს, და ვერ გავშალო ფრთები
ვერ ვხვდები, ვჩნდები თუ ვქრები
არამომდის რქები, სხვებივით ვერ ვთვრები
რომ სიმთვრალემ განმიქარვოს ტკივილები,
ტალღებით მოედინება თვალებზე ცრემლები.
უბედურად გამითენდა ღამე
სისხლი აღელვებული ნაპირივით ვღვარე
მაგრამ უფრო შეგძულდით ვიდრე შემიყვარეთ...
მომიტევეთ თუ კი გაწყენინეთ რამე,
მაცოცხლეთ სანამ მოვა ხვალე
და მერე დამსაჯეთ თუ არ შევიცვალე.