ძებნით თვალები ზღვასავით დაშრნენ,
ბრმა ილუზიით ზეცაში ვიფრენ,
თუ რეალობას ვერაფერს ვავნებ,
ვაღიზიანებ აკრძალულ ფიქრებს..
მე ოცნებებში დიდ ტალანტს ვავლენ,
გუმბათზე ვდგავარ, გული ფანცქალებს,
შენი ხმის გარდა ვერაფერს ვარჩევ,
კვლავ გადავრჩები-ჩუმად გახარებ..
ბოროტ ზრახვებთან ჩვენ რა ხელი გვაქვს,
თოვლივით სპეტაკს, ეჰ, ცილს გვწამებენ, ღმერთს სიკვდილისთვის გავუჩენივართ, სიცოცხლეს, აბა, ვინ დაგვანებებს?! ჩვენი ტანჯვით რომ გულს მოიოხებთ, მწარე აღსასრულს ტკბილად გვახარებთ, ბედს თუ აქამდე გადურჩენივართ, წამი სიცოცხლე მაინც გვაცადეთ!