არის მოლოდინი უფრო
საზიზღარი
ვიდრე ოცნებაა ფიქრთა
სიახლოვეს...
გინგრევს ემციებს
ყველა ,
ჩრდილი სინათლეში ყველას
მიატოვებს...
გრძნობა აღარ არის,
არის საფიქრალი,
როცა შუაღამეს დილა მიაყოლე...
სიზმარს ვერ აღიქვამ
თითქოს დაიღალე,
ქარი კედლებს მიღმა,
ბოღმას მიაქროლებს...
ლექსს წერ შენს თვალებში
არის ქარიშხალი,
ცრემლებს თვალებიდან
ყელში მიაგორებ,
წამო, აპათიის ნანგრევს
გავეცალეთ...
სანამ სურვილია,
სანამ სიახლოვე...
შავი დუმილია ისევ,
არე-მარე,
ოთხას შუქიანი
ფარდა შეატოვეს,
ასე თუ არა და ისე შევიცვალე,
ახლა სხვანაირი
ღამე მსიამოვნებს,
დაღლა აღარ მინდა...
მაინც დავიღალე,
გარდა'ცვალებაა,
წამი'ც სიმარტოვე...
ახლა ავდგები და
კალამს დავიკავებ,
მერე ფურცელიც და
შუქი დამიტოვე...