ნამიან ნისლებად ჩამოწვა ფერები:
დრო ვეღარ მერევა, დროს ვეღარ ვერევი..

სიტყვებსაც ნათენებ სიზმრებად ვათენებ:
ვიცი რომ კვლავ მოხვალ და თავს გამახსენებ

ვიცი გაგიხსენებ, ცეცხლად მომედები,
ვიცი, რომც არ მსურდეს, სულ გამახსენდები
მე კი მენატრები, მართლა მენატრები,
მაგრამ სხვასთან რომ ხარ უფრო მედარდები..

და როცა ცისკენ ხელებს აღვაპყრობ
რომ გიგრძნო მაღალ ხეთა შრიალში
როცა სიყვარულს მართლა მაჩუქებ
მე იქ ვიქნები, იდილიაში..