მონატრება
ეხეთქება ძარღვებს...
სუნთქვა მიჭიირს
უკვე ძვლებშიც მამტვრევს...
აღარ ვიცი როგორ
მოვერიო დარდებს...
სიგიჟესთან სიახლოვე
რა ხანია მაბნევს...
ასე იყო...
ასე არის დღემდე...
სული სულთან
სიახლოვეს არკვევს...
უმისობა ბოლო
ძალებს მახევს...
ისტერიკააა
უკვე ზენიტს აღწევს...
ფარ-ხმალს ვყრი და
ვეგუები სასჯელს...
აღარ ვიცი როგორ
მოვერიო სათქმელს...
გავუშვი და მაინც
ვეკიდები წამებს...
რა ხანია უკვე
მონატრება მანგრევს...
მაგრამ მაინც წამსვლელს
წასვლის ნებას ვაძლევ...