სიბნელეს შევცქერი სახით ლოიალურ
გარეთ ალბათ თოვს და ალბათ სიცივეა
შენ კი თბილად წევხარ საბან შემოხვევით
და არც გეფიქრება აქ რა ამინდია ,
ალბათ კავშირებმა ზურგი მაქციეს და
ურთიერთობები გახდა უკადრისი
ჩემთვის სიმარტოვემ გახსნა ხელები და
ერთად ვზივართ აგერ ლამაზ სიბნელეში,
დილას გაიღვიძებ, თვალებს ვერ გაახელ
ისე გეძინება ,თან ამ სიცივეში
მერე ცალ თვალს მინას გაუყრი და
ოჰ ამ თოვლისაცო- გაიფიქრებ,
სახეს დამანჭავ და წამოდგები
ზლოზნით გადაიხდი გამთბარ საბანს
ღმერთო როგორ მინდა იქ ვიყო და
არა....სჯობია რომ იქ არ ვიყო ,
სწრაფად გადაიცმევ ხალათს სალათისფერს
რადგან ყინვამ უკვე შესძლო მოფერება
შავ თმას ჩამოიშლი და ნაზი ხელებით
სწრაფადვე ეცდები კვლავ მაღლა აწევას,
სახეს ჩამოიბან მხოლოდ გამთბარი წყლით
მაგ კანს მაკიაჟი ხომ არც უნახია
ღმერთო როგორ მინდა იმ წამს იქ ვიყო და
არა...სჯობია რომ იქ არ ვიყო.
მერე მოიდუღებ ყავას დამტკბარს შაქრით
საათს დახედავ და სკამზე ჩამოჯდები
მოიბუზები და ყავის ორთქლით გამთბარ
სახეს ტელეფონის ეკრანს დააწაფებ.
გახსნი მესინჯერში მოწერილ ამ ლექსს და
ნელა ჩამოყვები ნაჯღაბნ ამ სტრიქონებს
ყავას მოსვავ და ალბათ გაიფიქრებ
ფუ ამის...შენ ფიქრებს უკვე ვეღარ ვიგებ.