ღონემიხდილი სულის კუნჭულში
ჩამქრალ იმედის სხივები ღვივის
არარსებობის გაუსაძლის არსებობაში
ვახვევ ამქვეყნიურ ტკივილს
გავირინდები წვიმის ხმაურში
ვუსმენ განწირულ კივილს
განთიადს ვდარაჯობ,ვბრუნდები სხეულში
და მზეც ამოსვლას ილტვის
გამეფებული ხედი, შავ-თეთრში
სიმშვიდის ძირას იწვის
ჯერ ვერ ნაჩვევი სინათლეს გვირაბში
ფერადი სამყარო მიკვირს
ღამენათევი ფიქრები ნისლში
კადრები ფერებს იცვლის .