სიკვდილის ზღვარზე, სიცოცხლის ბოლოს,
მე მახსენდება განვლილი წლები,
მე მაგონდება ჩემი ცხოვრება
და მერე ვხვდები რომ მალე ვკვდები.

უცებ ვიხსენებ იმ მოგონებებს,
იმ მოსაგონრებს და მონაგონრებს,
რომელიც უკვე აქამდე მომდევს
და თავს სიკვდილის წინაც მაგონებს.

მოგონებები მოდის და მოდის
თვალებზე უკვე ცრემლები მომდის,
სიკვდილის ზღვარზე მე ცრემლიც მყოფნის,
აი, სიკვდილიც აქვეა მოდის.

მოგონებების მოგონებებით,
ტკბილი ამბების მასაგონრებით,
კიდევ ამბების მონაგონრებით,
გემშვიდობებით მოგაგონდებით.