ილუზიის ტყვეობაში მოვექეცი
ვეღარ ვარჩევ ტყუილსა და მართალს
ჩემს ცხოვრებას უკვე ისე გავექეცი
ოცნებები თავის ხელით მმარხავს
რეალობის ეკლებია შხამიანი
ყოველ ნაბიჯს გულს რომ ღრმათა კაწრავს
არსებობის მელოდია ნაღვლიანი
ცოცხალ მკვდართა სურნელებას აკრავს
ძალისძალად მიხატული ღიმილები
გაყალბებულ ნიღბებს თან რომ ახლავს
გასულია ამ ცხოვრების სტრიქონები
ხალხს სიცრუის ფერში ხატავს