ღრმად გაიდგა უშენობამ ფესვები
აღარ ყვავის აღარცერთი ყლორტი
შენ ხომ იცი სულ მეჩემები
მონატრებას მხოლოდ შენ უშველი
დავდივარ და ყველგან მეჩვენები
მინდა ერთად ავაშენოთ ქოხი
მერე დაღლილს როცა შემეხიზნები
შენ დაბრუნდი და ოღონდაც მოდი
ძველებურად გრძნობებს შევეკედლები
არ დატოვო მარტოსულად შფოთი
გარიჟრაჟს რომ შენთან ერთად შევხვდები
აჟღერდება სულში ყველა ნოტი
მთის ბილიკებს შენს გვერდით რომ შევუყვები
მაშინ გეტყვი თუ როგორ მინდოდი
შევაგროვე უშენობის ყვავილები
გთხოვ,დაბრუნდი და ოღონდაც მოდი