ჯერ ისევ ბავშვი ვარ.
უკმაყოფილო სიბერის და წლების გამოგონებით ამას ვიტყვი სიბერეში სევდიან მოგონებით მოვინდომებ ბავშვობას და მოვკვდები ამ მონდომებით მე მოგყვები იქ სადაც ვცდები, ვთიშავ თეთრის არეალს, მე ისევ ვეძებ კარადაში საოცნებო ნარნიას და ვუერთდები ოცნებების რეგულარულ არმიას და გიყურებთ ხალხს და ვეძებ ნამდვილ კაცს,ადამიანს ბავშვს რა დარდი აქვს,რომ არ გამოცხვა პასკა და პოლიციას დაუძახა და ცრემლები წასკდა და გასკდა და აფეთქდა ის ბავშვური განცდა, რომ წლიდან წლამდე მიხაროდა ახალი წლის დაცდა ვერ გავექცევი რომ მომიწევს ალბათ ხანი და სიბერე ისე გაქრა ბავშვობა რომ ვერც კი შევათვალიერე ვკერე ოცნებები,ვხვეწე მოქცევები და მივხვდი რომ თუკი მოკვდი ორჯერ,ვერ აღმოცენდები მიხვდები როცა პროცენტები გექნება ბანკში და გასაყიდი არაფერი არ დაგრჩება სახლში იოცნებებ და ღმერთს შესთხოვ ნეტა იყო ბავშვი და დილის ცხრაზე შენ დედიკოს რომ მიჰყავდე ბაღში და თავში ეს ყველაფერი ოცნებების დონეზე ამდროს შენ აქ ნერვიულობ სწორ და არასწორებზე ტოლებზე გროზნი ხდები,გებადება გრიზნია და ეუბნები შენ თავს : так сделать нельзя მოჰყვები უაზრო აზრებს,შველას სთხოვ გამჩენს რაც არ გკლავს,ის გარჩენს ვინც რჩება დარჩეს ჩემთან ერთად პატარა და მე ბავშვობით დამჭრეს სადაც ბეგი საქმის ნაცვლად პოკემონებს არჩევს გიჩნდება კითხვები თუ რატომ ხდება ასე რომ უფრო გაზრდილიყავი ოცნებობდი მასზე გინდოდა კოსმონავტობა და გაფრენა მარსზე და ხვდები რომ ილუზიებს აშენებდი ფარსზე და მინდა რომ გავცდე ხანების სახელებს და მათ მნახველებს დრო რომ ახველებს,აბამს მახეებს,სახეს და ხელებს გაგინახევრებ მოდი და ნახე ეს როგორ მახელებს,როგორ გვითრევს შიგნით და ვერ ვხვდებით რომ ჩათრევისთვის ჩვენ თვითონვე ვიბრძვით სიბრძნით არ გამოვირჩევი,არ დავდივარ ნიღბით თქვენ კი აქ სიწმინდეს სიბილწით,ორპირობით მიღრით შენ ჯერ კიდევ მოღრუბლულ და დაღლილ ცაში დაფრინავ მე საშოვარზე გამოსული მხეცივით არ დავძრწივარ მე სულის გადარჩენისთვის სხვას არასდროს გავწირავ შენ თუ გინდა გაიზარდე მე ჯერ კიდევ ბავშვი ვარ ბავშვობის თამაშებს ვიხსენებ ისევ გამყავს გვირაბი სილის კლდეებში ბავშვობის დღეებს დღიურში ვიწერ და სითბოს ვეძებ დედის ხელებში მე ისევ ბავშვის თვალებით გიმზერ ისევ ვეტევი პირის საბანში და დედის ტკბილ იავნანას ვისმენ დამშვიდებული მე ჩემს აკვანში მიყვარს ისევე იგივე გრძნობით ისევე ისევ უკან არ ვიხევ მაგრამ ვიღლები მე თქვენთან ბრძოლით ალბათ ეს რადგან ბავშვი ვარ ისევ. ბეგი მამალაძე,თბილისზე შეყვარებული ბიჭი))))) |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
