მალე დაიწყება წვიმები ძვირფასო,
მე ისევ მთაზე და სულ შენზე ვიფიქრებ,
ბუხარი....წიგნები და ჩაი ჟოლოთი,
შენი სითბო და მთის დილის სიცივე....
მერე?
მერე სათიბავში უკან გამოგყვები,
გზადაგზა ვიპოვნი დარჩენილ გვირილებს,
შენ დაწნავ გვირგვინს და მზეს სახეს მივანდობ,
(მთის რუჯი მიყვარსთქო-გეტყვი და ვიცინებ)...
მხარდამხარ ვივლით და სულ ერთად ვიქნებით-
მთელი შემოდგომა ვეღარ მომიცილებ,
შინ მოსულს დავანთებთ ცეცხლს ხმელი ფიჩხებით,
დილამდე ლექსებზე შენს თავს დავიფიცებ.....
...მერე შემამცივნებს,ჭრელ პლედს მოვიხურავ,
რამხელა დარდი აქვთ მთებს მეთქი - ვიტირებ,
შენ ხელებს მომხვევ და თვალებში ჩამხედავ,
მზე ჩავა...
წავიდა....
უბრალოდ იწვიმებს.....