შორს ,სადღაც დასკდება კოკრები
სურნელი გაფანტავს სევდის კვალს,
მინდოდა შენთვის და შენადვე
გყოლოდი როგორღაც, როდემდე.
საგრძნობლად შემცირდა დღეები,
მანძილი შენამდე იზრდება,
მოგყვები იქამდე ,სადამდეც,
წახვალ და ვინ იცის როდემდე.
შელევა შენ სუნთან რთულდება,
თვალები ლანდებად მაგიჟებს,
საზამთროდ ვინახავ იმ სითბოს
წასვლისას ამ მხრებს რომ აჩუქე.
შორს ,სადღაც დასკდება კოკრები,
სურნელი გაფანტავს დარდის კვალს,
გიყურებ ,სულ უფრო მშორდები
მოგყვები უნებოდ, თავნებად.
სველ ქუჩებს გავანდე ოცნება
ან უფრო გიჟური ვნებები,
ბილიკი მშვიდი და უნდობი
კვლავ ნაბიჯს შენ გზისკენ ითვლიან.
წუთები ითვლება დღეებად,
და გული საშინლად მძიმდება,
მანძილი შენამდე სულ უფრო
მტკიცედ და სასტიკად იზრდება.
შორს ,სადღაც დასკდება კოკრები
აქ თურმე ფურცელი დასცვივდა,
ვამკობ და ვევლები იმ ელფებს
ჩემში რომ შენ წასვლას ტირიან.