შენი სურნელია ქუჩის
ყოველ კუთხეს...
თითქოს ამ ქალაქში
სუნთქვაც გამიჭირდა...
მახრჩობს უშენობა...
ვეღარ ვეგუები...
ფილტვებს ამომიწვავს
მალე მონატრება...
სხვისი სურნელია
შენში არეული...
ვეღარ გადავიტან
ამგვარ ირონიას...
სულის აგონია
ისე გამიმძაფრდა...
იცი?! მოგონებამ
სულ მთლად გადამრია...
ეხლა ისე მინდა
შენი თბილი სუნთქვა...
ყურთან ახლოს ვიგრძნო...
მერე აღარც მაწყობს
უკვე ფხიზლად ყოფნა...
ისე შეგეჩვიე
როგორც ნარკოტიკს და
შენზე გადაჩვევა
ჩემთვის კოშმარია...
ჩვეულ ჯოჯოხეთს ვგრძნობ...
ლომკა აღარ ქვია...
რაღაც აუტანელ
გრძნობის ნაზავში ვაარ...
მტკივა ყველაფერი...
ვგრძნობ რომ ვეღარ გიტან...
თუმცა სული გითხოვს...
მინდა შენთან ყოფნა...