მე - წლების წინათ დახატული გამქრქალი ტილო
დასასრულებლად ჩემს მხატვარს რომ ფერი არ ეყო
ჩემს შემოფარგვლავს ჩარჩოებით ასე რომ ცდილობ
იქნებ აჯობებს სულ სხვა გმირის ხატვა დაგეწყო.

მე- ვერ შემდგარი მასხარა ვარ ცირკის სცენაზე
გამოსვლის ბოლოს ჩემი თოკი გაწყდა შუაზე,
ამდენ დასაცინს ასე რომ გსურს ჩემში ხედავდე
იქნებ გეცადა ჩაგეღწია შენს მძორ სულამდე.

მე- შუა გზაში გაწყვეტილი მთვარის სონატა
დასასრულებლად ჩემს ავტორს რომ წლები ვერ ეყო
სანამ მალულად დისონანსებს ჩემში მონახავ
იქნებ გეცადა მტვრიან სულზე "ხელი შეგეხო".

მე - არეული რითმებისგან შექმნილი ლექსი
ჩემმა პოეტმა ჩვეულებრივ მიმაგდო სადღაც
სანამ რითმებს ან რიტმულობას "დააწყობ" ჩემში
იქნებ მიხვდე რომ ასე ყოფნის სურვილი დამრჩა

მე - შეუმდგარი მსახიობი ნამდვილ სცენაზე
რეალურ სახეს ვერ მოვარგე რადგან ნიღაბი
ვიდრე იფიქრებ დებიუტის მარცხით შეცვლაზე
იქნებ დაფიქრდე ან გამიცნო მე ვინ ვიყავი

მე- ჩვეულებრივ მოკვდავი და დაღლილი ვიღაც
ოთხი ფიცრის და ორი მეტრი მიწის მფლობელი
იქნებ დაფიქრდე იმის თქმამდე რომ ღმერთი მიცავს
რით ვერ შემცირდა ჩემი დარდი რაც მე მოვედი.

(მე - წლების წინათ დახატული გამქრქალი ტილო
დასასრულებლად ჩემს მხატვარს რომ ფერი არ ეყო
ჩემს შემოფარგვლავს ჩარჩოებით ასე რომ ცდილობ
იქნებ აჯობებს სულ სხვა გმირის ხატვა დაგეწყო.)
ანნა ზეიკიძე