ნისლიან დილას გათეთრებულ ქალაქს გავყურებ
და მოგონებას ბურუსის მსგავს გულში ვიხუტებ,
ბავშურ ჟრიამულს, მეგობრობის, სილაღით ველტვი,
რათა ვიგემო საამური წარსულთა ნეშტი.
მე სიყვარულის პირველი ვნება საჩუქრად ღმერთმა,
უხსოვრ დროიდან ჩამინერგა და მომცა ძღვენად,
მაგრამ დროის ჟამს გატვირთული ცხოვრების რიტმით,
მისი საჩუქრის სიტკბოებას მხოლოდ წამს ვითვლი!