ღამეა, ბნელა
და ვკვდები ნელა,
ჩემს გულში ცხელა,
შენ ხარ ენძელა.

ამ სიყვარულის სისხლი,
თითქოს ყაყაჩოს ჰგავს.
ოცნების დღეებს ვითვლი,
და ეს გრძნობები მკლავს

ჩემი მიჯნური ჩემთან არ მოვა,
და არ შეწყდება წვიმა და თოვა,
მე ვეღარ გხედავ თოვლში და ქარში,
შენზე ოცნებით ვიხრჩობი მტკვარში.

მხოლოდ შენ გძალუძს ხსნა ტკივილისგან,
შენ ხარ მნათობი იმ მზის სხივისგან,
მხოლოდ შენ გძალუძს ხსნა ომებისგან,
ხსნა წუხილისა ამ გრძნობებისგან.

შენზე ფიქრები მაცოცხლებს კარგო,
შენ, ამ გრძნობების უთქმელო დარდო,
ჩემი ოცნების ნაწილი გახდა,
ამ სიყვარულის უცვლელი ფარდა.