გუშინ ქუჩაში ღვთაება ვნახე,
სამოსი ეცვა იასამანის,
ცაზე მზე კრთოდა, ღვთიური სახე
ჰქონდა თბილი და ოდნავ თამამი.
მომინდა მკლავში ჩამევლო ხელი,
ამ სამყაროსგან გამომეტაცა,
ერთად გვეცეკვა შოპენზე ნელა
და სიყვარული კიდევ მეცადა.
გუშინ ქუჩაში ღვთაება ვნახე,
წავიბორძიკე ზომაზე მეტად,
თვალები ჰქონდა გრძნობების მახედ,
ისეთი ფერის, რომ ნახავ ვერსად.
აღარც ცისფერი და აღარც თაფლის,
უფრო ლაჟვარდზე ოცნების ფერი,
ტუჩები ალბათ ტკბილი და მარწყვის,
თმები არც შავი და აღარც ქერა.
გუშინ ქუჩაში ღვთაება ვნახე,
სამოსი ეცვა იასამანის,
მოვიტაცებდი მის ღვთიურ სახეს,
რომ ვიყო ოდნავ უფრო თამამი.
~ბ.ბ.~