ალბათ ყველას გაგიგიათ,
ტრფობა მერის სილამაზის!
ალბათ თქვენც გიოცნებიათ,
მსგავსი ქალის მისაბაძის!

ალბათ მასზე არ დაწერდა
ერთხელ მაინც რომ ენახე!
შენზე ფიქრებს გადასცემდა
ყველას, გულს რომ შეენახე!

შეიძლება ერთი ნახვით მას შენ შეყვარებოდი,
მერის შენი სილამაზით გადაეფარებოდი,
ის დაწერდა ლექსებს შენზე, ვერ დაემალებოდი,
მის ლექსებში უხსენებლად ვერ გაიპარებოდი!

იქნებოდი შენ რჩეული მხოლოდ გალაკტიონის,
ვერ გნახავდი და მომკლავდა დარდი ამ ალიონის!
იქნებოდი შენ რჩეული უდიდესი პოეტის,
არა მხოლოდ ერთი ბიჭის, ეს რითმები რომ ერთვის!

მიყვარხარ და მენატრები, შენ ხარ ჩემი კერპი,
ეს პირდაპირ სამწუხაროდ, ვერა და ვერ, ვერ ვთქვი!
შენ დამჭერი მწარედ გულში, მე ეს ბევრჯერ გითხარი,
ეს გრძნობა ხომ ჩემთვის არის სევდიანი ცის კარი!

ვხედავ, ისევ გაჩნდა ცაზე სევდიანი ცის ნამი,
ვხედავ ისევ მე მომადგა ტანჯული გრძნობის წამი!
სიყვარული ჩემთვის არის ტანჯვა, ოხვრა, გოდება,
მაგრამ ვიცი ერთი რამე, მოსახდენი მოხდება!