სტუმრობა მეწადა ნისლებთან,
მთის ქიმზე მინდოდა ყვირილი,
ფიცრების ქოხს ვდგამდი მინდვრებთან,
შენ გულში იკრავდი გვირილებს.
სითბოსთვის ვეკვროდით ერთმანეთს,
სიყვარულს ვლეწავდით კალოზე,
მე შენთვის ვეძებდი კესანეს,
შენ კოკას მატანდი წყაროზე.
შიშები არ გვქონდა მეწყერის,
იანვარს სიმღერით ვათევდით,
მე შენთვის ზვინს ვდგამდი ლექსების,
შენ ჩუმად თავს მხარზე მადებდი.
გვიანღა დგებოდა აპრილი,
ჯიხვები ჰყვარობდნენ მაღალ მთას,
ქარბუქი – ბარიდან აყრილი,
გვითხრობდა გრძნობების ბალადას.
მდინარე მოჰყეფდა ღრიალით,
ვერაფრით კმარობდა ნაპირებს,
შენ ჩემთვის მღეროდი წკრიალით,
მე თმებში გაწნავდი ყვავილებს.
სტუმრობა მეწადა ნისლებთან,
მთის ქიმზე მინდოდა ყვირილი,
დედოფალს მოჰგავდი, მინდვრებთან
თავზე რომ იდგამდი გვირილებს.

~ბ.ბ.~