ხო მე ვარ ისევ, მე ვარ ის ფიქრი,
სიყვარულის, რომ გარს დაგტრიალებს.
მეცხრე ცაზე ვარ და ზევით მივქრი,
დაგინახავ და გამაჟრიალებს...

მომნატრებიხარ, ისე ვერ ავღწერ,
ვიცი, ეგ გულიც ჩემს ნახვას ნატრობს.
ვერ მოვალ ახლოს , კვლავ წერილს დავწერ,
ქარს გამოვატან რომ მოგანატროს...

ჩემი თავი და მოველი შენსას
უსტარს გრძნობით და ფიქრით გაჟღენთილს.
ჩემთანაც მოვა, ქარი მოიტანს
და ოცნებების ზღვაში გალეშილს

ჩუმი გრძნობებით, შემითრევს ქარი შუაგულისკენ
და ჰორიზონტზე შენ მოსჩანხარ, ფერმკთალ ზმანებად...
ფრთებს გავშლი, მოვალ, მოვფრინდები ძვირფასო შენსკენ...
მოვალ, ვერ გნახავ ,ისევ წახვალ ,არ მეამება

და ისევ ვიცდი, წამებს ვითვლი შენს ზმანებამდე,
ფიქრი ოცნების გამაგიჟებს... შენ თავს მანატრებს...
გარეთ ცა ტირის, ცოტა უკლია გადაღებამდე,
სიზმრად გნახავ და გარეთ კვლავ მზე გამოანათებს...