რომ არა ლექსები,ტკივილი მომკლავდა. განცდები ერთმანეთს ერწყმის და მომრავლდა... მომრავლდა სათქმელი ლექსში... რითმები, რომ არა მომკლკვდა... მომკლავდა,ტკივილი ყელში... მუზებად ქცეული ტკივილები, განცდები...გრძნობები...ჩივილები... სტროფებში დამარხული ტკივილები. მტკივა და მაინც ვიღიმები...
ტკივილები, მაქვს ძლიერ ტკივილი! ისმის ქარის უჩვეულო კივილი! გრძნობები მაქვს, ძლიერ მწარე გრძნობები. სიყვარულის, სიყვარულის ომები. ვმარცხდები და აქ არის დრო სიკვდილის! და გთხოვთ ხმა არ გამაგონოთ ტირილის.მოვითხოვ რომ ხმა
მოწოლილი ფიქრები, თავს გასული გრძნობები უმართავი განცდები და ჩამქრალი თვალები ტკივილისგან აღვსილი, დაუცველი სხეული მონატრების სურნელი დაკარგული სხივები.
ახლა მე შენს მონატრებას ვეფერები... გაზაფხულდა. ის წარსულის ჭრელა-ჭრულა მოგონება განადგურდა... დავივიწყე, თუმცა მერე კვლავ დაბრუნდა: მონატრება, უშენობა, რაც არ მსურდა...