დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"რა არის ჩემი გულის ფობია?!"
ჩემო გულო შენ მის სახით მითხრობ:
"ეს სიყვარული შავი ფონია."

დამწურებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"სად არის გრძნობის ეს ისტორია?!"
შენ სიყვარულო მე ისევ მიხმობ.
მეტყვი: "გულში არს ეს ირონია."

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"რა ვქნა მე შენი ლამაზ გულისთვის?!"
შენ, ერთადერთ გულს მე მუდამ მითბობ.
მე ვდგავარ შენი გაზაფხულისთვის.

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"შენ ჩემს გულს მუდამ, მუდამ დამითრობ!
ჩემს ყველა იმედს მუდამ გამიქრობ
და შენ არასდროს მე არ დამინდობ!"

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"ჩვენ თუ ოდესმე ვიქნებით ერთად?!"
გულს გამიჩერებ და სისხლს გამიხმობ,
შენ კი იქნები ისევ ჩემს კერპად.

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"აქ ხომ არავინ შენი ტოლია."
გულს მე დარდით და ვარამით მიმკობ!
შენ ხარ ლამაზი, ნაზი თოლია.

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ:
"რა არის ჩემი გულის ფობია?!
ჩემო გულო შენ მის სახით მითხრობ:
"ეს სიყვარული შავი ფონია..."