ღამდება სულში, ვიღაცას სძინავს,
ვიღაცას სძინავს რა ხანია და
გვირაბის ბოლოს ცხოვრება წინა
ხელის მოსმამდე გაუნიავდა
თვალწინ. სამყაროს აცვია ბინდი,
ისე რომ სხვებსაც გადასდოს ლამის,
და სანამ სული არ გტოვებს გინდა,
ყელში უჩხერდე ვიღაცას რამეს. -
თუნდაც სიგარეტს. ან თუნდაც ტკივილს,
ვიღაცას სძინავს რა ხანია და
როცა შენს თავში ცრემლამდე კივი,
როცა ვიღაცამ ნახა ნიავთან
შვება, რომელიც სავსეა შვებით
და შენ კი გძინავს უძილეს ძილით,
ფეხზე გკიდია ყველა და შვრები
სიკვდილს რომელშიც მიგიძღვის წვლილი.