დღეს გადავწყვიტე ლექსის დაწერა,
მუზა მეწვია, გრძნობა ატირდა
ხვალ ალბათ ისევ აღელვებული
ვეღარ შევძლებ და ვეღარ ავიტან.
რთულია გერქვას ადამიანი
სცადო ცხოვრება უფრთო ფერიად
რადგან გზებია ჩვენს წინ სავალი
დაბრკოლებები გშლიან ქვევიდან.
რომ არ დაეცე, მყარად, რომ იდგე
ცოდვის კლანჭიდან, სული, რომ იხსნა
ერთადერთია იყო კეთილი
ბოროტი თვალი გულს ღრღნის ნებივრად...
ერთადერთია იყო ლამაზი
ოღონდ პირსახეს ნუ თვლი მეტიჩრად,
სხეულის შიგნით შენი არსება
უნდა აქციო მალე ზეიმად.
ერთადერთია იყო მომთმენი
უხვად მოიმკი შენად კეთილად
სულისსწრაფობა მარწუხებივით
სუთქვის წართმევას ლამობს დღენიდაგ.
ალბათ არ იცი მარტო, რომ არ ხარ
თორემ იტყოდი ამას ავიტან,
მიწაზე ტანჯვას ადამიანი
ცაში იხილავს მალე ზეიმად!