ვეძებ გულისწორს დაფლეთილ ღამეს,
ლამპარს ვანათებს, ისიც მიქრება,
აღელვებული მივაპობ ტალღებს
მთელი სამყარო არად მაჩნდება.

ხმა არსით მესმის, გული მიკვდება,
თითქოს წარსული თავიდან მდევნის,
თითქოს სრულდება ძველი ფიქრი და
მე ეს სამყაროც არარად ჩამთვლის.

უკუნით ღამეს კვლავ განანათებს
ის ძველი ბწკარი იმედის, მჯერა.
კვლავ გათენდება უღრუბლო დღე
და გული სხვისკენ მსწრაფლ გაგაქროლებს.