ამ ქალაქში, ქვეყანაში თუ ამ მსოფლიოში ვიცი,
ვიცი რომ აქ სულ არავინ, სულ არავინ დაგვაფასებს.
და მათ ყველას, უგუნურებს დაუდიათ ერთი ფიცი,
აქ ხომ არც კი კადრულობენ, რომ უყურონ ამ ანფასებს.

მაგრამ, მაგრამ რომ მოვკვდებით განგვადიდებს ყველა, ყველა,
ჩვენს საფლავებს ოქრო-ვერცხლით აქ შეამკობს ძლიერ ნელა.
მაგრამ მკვდრები, ჩვენ ვერაფერს ვერ გავიგებთ სამწუხაროდ.
დაგვაფასეთ სანამ დროა, ვერ ვიცოცხლებთ სამუდამოდ.

მერე, მერე ყველა იტყვის საცოდავი კარგად წერდა,
მაგრამ გვიან, რადგან სული დიდებულ ღმერთს შეუერთდა.
მერე, მერე ყველა იტყვის, წითელ ხაზებს ხშირად კვეთდა,
მაგრამ ლექსით ყოველივე ცუდს მაშინვე, წამში ხევდა.

ხოდა გეტყვით მე თქვენ ყველას, დააფასეთ ჩვენი საქმე
და არასდროს არ გალანძღოთ პოეზია სადმე, სადმე.
თუ ელიტას აღარ მოსწონს ლექსები და ხელოვნება,
საცოდავებს დავიწყნიათ თვის კუთვნილი ეროვნება.