გულის სიღრმეში შენზე ფიქრს ვინახავ
თუ სადმე შეგხვდები, კვლავ გეტყვი მიყვარხარ!
და თუ კი მკითხავენ: ის ვაჟი ვინაა?
ვეტყვი, რომ მიყვარდა... ძლიერ მიყვარდა...
მიყვარდი? არა! მე დღესაც მიყვარხარ!
და შენგან ნაჩუქარ თეთრ ვარდებს ვინახავ..
მაგრამ ბედიღბალს ჩემგან შორს მიყავხარ
რა ვქნა?ვერ გაჩერებ! ცრემლებს კი გიმალავ..
როგორ მენანება ახლა განშორება,
როგორ მედარდება ახლა ეს სიშორე,
ქვეყნად არაფერი არ მეორდება და
როგორ დავიჯერო ასე მიმატოვებ?
ბედის ტკივილების კართან ვარ ატუზული
სმენა დახშულია, მზერა დაბურული...
გული იბზარება, ახლა მჭირდები და
შენ კი გზას მიყვები, მხრებში გამართული.