შენი გაშვება დაძალებულ სუიციდს ჰგავდა
და ნაბიჯები, გადადგმული ანუ შენიდან,
უკიდეგანო სიმაღლიდან მეძახდა დაბლა,
რომ საბოლოოდ წამეშალე ჩემი გზებიდან.

შენი გაშვება ჩემად ყოფნას უსვამდა ხაზებს,
ყველა ოცნებას არ ახდენილს და ნაჯერს ფიქრით,
შენ არ გინახავს არასოდეს მედლის ეს მხარე
და ვერასოდეს ვერ გაიგებ რა ხდება შიგნით.

შენი გაშვება ჩემს ჰორიზონტს უშლიდა მზეებს
და წვიმის ცეცხლში დარჩენილი სრულიად მარტო,
მე დაუნდობლად გადავითვლი უშენო დღეებს,
მაგრამ ვერასდროს ვერ გაიგებ რა ძლიერ გნატრობ.

შენი გაშვება ჩემი ნებით სუიციდს ჰგავდა
და ნაბიჯებით, გადადგმული ანუ შენიდან,
უკიდეგანო სიმაღლიდან დავეშვი დაბლა,
რომ საბოლოოდ წამეშალე ჩემი გზებიდან.