ერთ დღეს, როდესაც კვლავ გადაიდო
იმ მცხუნვარე მზის გამონათება.
ძლიერმა წვიმამ არ გადაიღო,
დავიწყე საგზლის გამოლაგება.

ერთ დღეს, როდესაც იმ ცისარტყელამ
მე გამოსვლაზე უარი მითხრა.
ტყვია ვესროლე და სინათლემ მან
ვეღარ გამანდო ვერცერთი სიტყვა.

და ამის შემდეგ დაბრმავებული,
მე კვლავ მივეცი სასოწარკვეთას.
უსინათლობით გაწამებული
აღარ ველოდი გამონათებას.

წლების შემდეგ კი როცა მიპოვე
აყროლებული ხიდის ქვეშ მკვდარი.
შენ ჩემგან კიდევ რაღაც ითხოვე,
არ მომასვენე მე ჩუმი, წყნარი.