ღამეა ისეთი, რომ, არ უნახავს ვინმეს,
უაზრო ფიქრებით გავლილი დღე, ძალღონეს ღამით რომ იკრებს,
მაგრამ მოხდება რაღაც, რაც გამიფანტავს ფიქრებს,
სიზმრად ხილულის ნახვა, რატომღაც ცხადში რომ მიწევს.

მომხდარი მაოცებს, თითქოს რჩეული გავხდი,
სიტყვები მაოგნებს, გაოცებული დავრჩი,
მეგონა რატმოღაც, მე მის, წარსულში ჩავრჩი,
მაგრამ მორჩა ის ძველიდრო, ადრე რომ მოედო ხავსი.

ახალი ერა დაიწყო, ახალი გრძნობებით ისევ,
გოგონა რომელიც მიყვარდა, უკან რომ აღარ იწევს,
აღარც გრძნობების დამალვა, სულ რომ აღარ მიწევს,
მაგრამ ესეთ შანსებ მქონე ხელი უკან მბიძგეს.

ყველაფერი მოტრიალდა, ეხლა ვდუმვარ ფიქრებს,
მას რომ ვხედავ ვერას ვამბობ, მხოლოდ ვამბობ პრივეტს,
ვერას იზამ, როცა მუდამ, ერთი გიყვარს მტკიცედ,
და რომ ენა გივარდება მას რომ ხედავ ისევ.