ბნელა, ღამეა და ყველას სძინავს
მე ეს გრძნობები კვლავ და კვლავ მყინავს
და მე ამ ღამით მხოლოდ მე მღვიძავს
ჩემში წარღვნაა რაც სიკვდილს ნიშნავს

თავს არ მანებებს მასზე ფიქრები
ძილის სურვილით კი არ ვიძვრები
მე ჩემს თავს ვერას ვერას ვპირდები
მასზე ფიქრის დროს არვის ვჭირდები

დავანებებდი თავს მე ახლავე
ვთხოვდი: ახლავე დამასაფლავე.
მაგრამ ეს გული ვერა ვერ დათმობს
თუნდაც მცირედით ახლა მის გამთბობს

მე სულაც არ მსურს მასზე ფიქრები
მე მარტოობით აქ დავმტკიცდები
მე სიმარტოვით აქ დავმკვიდრდები
მხოლოდ და მხოლოდ ლექსებს ვჭირდები

მხოლოდ და მხოლოდ ლექსებს ვჭირდები
როგორიც მე ვარ სწორედ ისეთი
და მე მათ ამ წამს, აქ დავპირდები
არაფრის გამო არ გავგიჟდები