მე რომ შემეძლოს სიმართლის ახსნა,
ავხსნიდი კიდეც,
არც დავყრიდი ფარხმალს,
მე რომ შემეძლოს სიზუსტის აღქმა,ვიტყოდი ფუჭია ეს მთელი დრამა,

ერთხელ რომ შემეძლოს მე შენი ნახვა,
გნახავდი ალბათ,რომ მქონდეს სწრაფვა,
გნახავდი ალბათ,თუ კვლავ ვიყო კარგად,
ადრე ხომ მე ამის სურვილი მკლავდა,

მომწონდა წარსული წუთები ერთად,
ვიყავი ისე,როგორც არც ერთთან
ყოფნით არ ვყოფილვარ,იმაზე მეტად
მომწონდი,ვიდრე მსურდა ამ ქვეყნად

მე რომ შემეძლოს შავ ზღვაზე წასვლა,
ვიტყოდი მინდა შენს ქალაქში ჩასვლა,
ქალაქის ცენტრში იმ იმედით გასვლა,
რომ ერთხელ შემეძლოს მე შენი ნახვა,

მე რომ შემეძლოს ლამაზად ხატვა,
შევქმნიდი სახეს,რომელსაც ჰგავდა,
ის სახე,რომლის გულწრფელობის მწამდა,
რომლის შეხების სურვილი მწვავდა,

და ბოლოს,რომ შემეძლოს წარსულის წაშლა,
წავშლიდი უკვალოდ,თან მინდა დახსნა
ბნელიდან,რომელიც სიყვარულს ჰგავდა,
რომლის არსებობის უეჭვოდ მწამდა.