როდესმე ისევ მართლა შევხვდებით?
თუ ზღაპრებია რასაც ყვებიან ,
როცა ღამით ჩამეძინება ,
შენზე ფიქრები მე თავს მესხმიან ,

ჩუმად ვუსმენდი საკუთარ ფიქრებს,
აქ რეალობის მსგავსი სივრცეა ,
შენი ღიმილი სიზმრებს შეერწყა,
და სიყვარული ყოვლის შემძლეა ,

პანჯრის მიღმა ნისლი დაცურავს ,
წვიმამ გაფანტა სევდის ღრუბლები,
სიზმრის მარწუხებს ვერ გავექეცი,
და შენს თვალებს მე კვლავ ვუმზერდი,

მე მაშინებდა ხმა სიბნელეში,
ხმა რეალური , ჩურჩულის მსგავსი ,
უიმედობის მრუდე წყვდიადში ,
შენ მაპოვნინე ცხოვრების არსი ,

აქ სიყვარულის ატმოსფეროა ,
აქ ოცნებები დაქრიან ცაში ,
აქ ათასნაირი ფიქრი ირევა
და ეს ყოფილა სიზმარი ცხადში.