მე კარგად მახსოვს
მას როგორ უყვარს,
ასე ბრწყინავდა მისი თვალები. . .

მე კარგად მახსოვს,
თუ როგორ თრგუნავს
გრძნობა და გული განაწვალები.

ის უმწეოა, მორცხვი ბავშვია,
თვალებს დაბლა ხრის
და გაჩუმდება;
მხოლოდ ცოტა ხნის გადავლის შემდეგ
კვლავ ანთებული მოგაჩერდება.

მე ეს ხომ ვიცი,
გამომიცდია;
მოგონებები ასე გრძელდება.
მისი სურათი, როგორც სტოპ - კადრი,
ჩემს გონებაში კვლავაც ჩერდება. . .

და მე ახლა ვგრძნობ,
რას გრძნობს თქვენს მიმართ,
თქვენს დანახვაზე როგორ ღელდება;

მაშ გაუფრთხილდით,
ის ხომ თქვენია,
ახლა სიყვარულს თქვენსას ნებდება.

დღეს ღამე შეცვლის,
ავდარს კი - დარი. . .
გრძნობათა რბოლაც მუდამ გრძელდება