კარგად იცი რომ მე გნახე,
ფარულია, რასაც ვამბობ.
ჩუმად რაღაც შევინახე
და თუ გსურს მე შენ მას განდობ.

შეიძლება არის მახე,
ლექსის ღმრთისგან ბოძებული.
მიზანი არ დავისახე,
არფერი მაქვს მოგებული.

თითქოს მახე, თითქოს მუზა,
მე დავწერე ლექსი მშვიდი.
ალბათ რაღაც თავში მდრუზა
და წავიდა თმაგაშლილი.

ვნახოთ, სხვა ლექსს დრო გვიჩვენებს,
მანამდე ეს წაიკითხე.
ეს პოეტი არ ისვენებს,
რადგანაც არ განიკითხე.

მან დაიწყო შენთვის წერა,
თითქოს ჩუმად, თითქოს მალვით.
შენთვის რაღაც წაიმღერა
და დაწერა მშვიდი კალმით.

კვლავ შენს ნახვას ისევ ელის,
ის დაგიწერს ახალ რამეს.
ეგ ღიმილი ძლიერ შველის
ამ საოცრად ჩუმ, ბნელ ღამეს.