მარტო არ ვარ მაგრამ, თითქოს რაღაც მხუთავს,
სადღაც ჩაგდებული ბედს ვერ ვეგუები.
უკვე მივაკითხე თითქმის ათას მკითხავს
და იცი? რაც მოხდება იქით ვეუბნები.
ვიცი უსაზღვროა ჩვენი პლანეტა და
ალბათ, ყველაფერიც ეგრე გვეჩვენება:
მკითხავი,მოძღვარი, პაპიც მოვიდა და
იცით ხომ მაინც, რომ ჩვენ არ გვეშველება?
პატარა წარმატება, ცოტა დატკბობაც და
ჩვენი ნაყიდია, თითქოს დედამიწა
ყველაფერს ვისაკუთრებთ და ის დაგვავიწყდა,
ბოლოს, რომ დარჩება ჩვენგან მხოლოდ მიწა.
როგორც არაფერი ათასწლეულები
გასულია და კიდევ გაივლიან,
მხოლოდ ძალები, რაღაც წყეულები
სულიერებას სულ მთლად გაგვირყვნიან.
სულ რომ არაფერი ჩვენგან არ იქნება
კიდევ თაობა ბევრი გაივლის,
და რაც ბოროტება ჩვენგან შეიქმნება,
სულ ყველას სათითაოდ უკლებლივ დაივლის.
ყველა უძლური ვართ ვხვდები დაგვიმონეს,
ყველაზე ძვირფასს გვპარავენ - დროს
არაღირებული ღირებულად მოგვიტანეს
ამიტომაც ვგავართ შეშლილ ბრბოს.
კიდევ ცოტა დარჩა ერთად დაველოდოთ,
ვირთხას უფრო მეტი ექნება ფასი
ადამიანი ხარ, ვის რაში ჭირდები?
მითუმეტეს ცოტა ჭკუა თუ გაქვს თავში.
ასეთად ჩვენ ვაქციეთ უკვე სამყარო და
მოდით ყველამ ერთად სისხლი გადავუხათ,
მაგრამ ზევით ვინც ზის მთავარ ექიმად მას,
მოწამლული სისხლი უვე რაღად უნდა?