შენი ღიმილი ისევ მაგიჟებს და ყოველ დილას დავეძებ აჩრდილს...
ცა ემგვანება უშენოდ, - საგიჟეთს... არადა შენთვის, შენს გამო გავჩნდი...
მესმის შენი ხმა, თბილი და წყნარი...
და ქვეყნად მოსვლა შენს გამო ღირდა... დღემდე გავაღე, ათასი კარი...
და მაინც, კიდევ გავაღო მინდა...
ცრემლით ნაქსოვი, დამყურებს სამყარო... და წლები, ხელახლა, იწყებენ შრიალს...
თითქოს, მეძახის - შენ, ჩემი არ ხარო...
თითქოს, -მიყვარხარ! გითხარი გვიან...
და მაინც, თუკი, წლები გარბიან..
გახსოვდეს, შენთვის სიცოცხლე მსურდა... თუ ყველა კარი დახურულია, გულის კარები ღიაა მუდამ...