ვუსმენ შენს ჭიჭიკს პაწია ჩიტო
შენს ფრთათა შრიალს დიდო არწივო,
იქნებ მოგწყინდა ჩემი ატანა
და ბუნებავ გსურს რომ მე გამწირო.

შეგცქერ ვარსკვლავო მიუწვდომელო
გეტრფი ბუნებავ ყოველის გამგებს,
ვიცი არ გამცემ,არავის ეტყვი
ამიტომ განდობ ჩემს გულის ნადებს.

გეალერსები მშობელო მიწავ
კრძალვით შეგყურებ ცაო მაღალო,
მე მალე წავალ ამ ცრუ სოფლიდან
ჩემი ატანით რომ არ დაგღალო.